دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت

بیماری به نام سارا که فقط 8 سال داشت ( اما مانند بچه های 13 ساله رفتار می کرد) و بسیار آرام و متین رفتار می کرد پس از تشخیص ALL و انجام کار هایی مثل ارسال نمونه به تهران و ... برای گذاشتن پورت به اتاق عمل فرستاده شد. ضربانی بالای 90 داشت اما پس از بازگشت از اتاق عمل ضربان قلبش به زیر 60 رسید و بعد از صحبت با دکتر معالج ایشان نیز پاسخ دادند: ممکن است به علت داروی متروترکسات باشد. من هم طبق گفته ایشان منتظر بالا رفتن ضربان بودم. پس از گذشت دو روز مشاوره قلب گذاشته شد و پس از انجام اکو و نوار قلب تشخیص داده شد که قلب دچار کاهش ضربان شده و باید دوپایینی بگیرد و در بلند مدت باید پیس میکرو گذاشته شود. روز بعد کلیه گزارشات بیمار را صفحه به صفحه مرور کردم و متوجه شدم فقط یک روز که IT شده بود کاهش ضربان داشته و دوباره به حالت برگشته است و دقیقا پس از برگشت از اتاق عمل دچار برادیکاوری شده است. من با این تصور که ممکن است پورت در جای نامناسب قرار گرفته باشد با دکتر قلب  صحبت کردم و ایشان گفتند : من با داروهای شیمی درمانی آشنایی ندارم با این احوال اگر فشار بر روی SAnode باشدمیتواند ضربان قلب را کاهش دهد.مخصوصا که این بیمار علی رغم گرفتن دوپامینی دچار بالار فتن ضربان قلب نشده است. عکس ریه اورژانسی گرفته شد و به رویت دکتر قلب رسید. دقیقا نوک کتتر بر روی محدوده SAnode بوده و پس از صحبت دکتر قلب و بنده با دکتر معالج و دکتر جراح قرار شد بیمار در اسرع وقت به اتاق عمل برود و محل کتتر کمی جا به جا شود. آمادگی قبل از عمل فرآورده های دریافتی همگی اورژانسی دریافت شد و بیمار با سلامتی به اتاق عمل رفت و پس از بازگشت ضربان وی به بالای 80 رسید. این کار تحسین پرشکان را نسبت به کادر پرستاری برانگیخت دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

این کتابچه حاصل تجربیات نگارنده وبا استفاده از کتب معتبر تهیه شده ودر دسترس شما عزیزان قرار گرفته است امید است با الطاف الهی وعلوم پزشکی بتوانیم بر این بیماری سخت پیروز شویم .خانواده برای دسترسی به نتایج بهتر نیازمند این است که با تیم درمان همگام باشد تنها کسی که می تواند به کودکتان کمک کند خودتان هستید هروقت به پزشکتان اعتماد کردید درمان با موفقیت بیشتری پیش خواهد رفتکتابهای زیادی در مورد بیماریهای انکولوژی چاپ شده ولی کتابهای کمی در مورد مراقبتهای لازم در شیمی درمانی برای والدین به چاپ رسیده است امیدوارم این کتابچه بتواند به خانواده ها کمک کند تا در راه درمان کمک بیشتری به کودک دلبندشان بنماید. امیدوارم این کتاب برای پرستاران بخش انکولوژی اطفال هم جذاب باشد واز نکات وتجربیات آن برای آموزش خانواده ها استفاده کنند.این کتاب را به همه خانواده های عزیز بیماران انکولوژی تقدیم می کنم  دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

با سلام .بالاخره بعد از سالها تلاش توانستم ردیف سرپرستاری را بدست آورم .شاید برای بعضی ها عجیب باشه ولی جدای مسئله مالی تلاش برای احقاق حق خیلی برایم مهم بود .خدارا شکر

دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...

باعرض سلام خدمت دوستان وهمکاران عزیز پرستارم .امیدوارم مطالب این وبلاگ کمک کوچکی باشد برای اعتلا وارتقاءپرستاری

دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...

عصر تهدید کودکان به آمپول و سوزن ، به سر رسید. نانوتکنولوژی این دستاویز والدین برای تهدید کودکان را محو خواهد کرد! بزودی آمپولهای کپسولی خوراکی ، جایگزین سرنگهای بد ترکیب خواهد شد! اغلب بیماران اشکال خوراکی دارو را به اشکال تزریقی ترجیح می دهند. متاسفانه برخی داروها ، خصوصاً آنهایی که از پروتئین ه دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

مقدمه: دوست داشتن موهبتی است الهی که خداوند آن را در وجود همه به ودیعه نهاده است واین آدمیست که باید آن را به جنبش درآوردواز موقعیتهای آن در زندگی استفاده کند. بچه ها همیشه خوب هستند مانند فرشته های کوچکی که پراز انرژی ونشاط هستند.هرکدام از بچه ها ,خود کتابی برای نگاشتن می باشند. وقتی قلم به دست می دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

دلیل نوشتن خاطرات به خاطر به صابره: اینجانب نویسنده خوبی نیستم و دلیل نوشتن خاطرات قولی بود که به صابره یکی از بیماران صبور بخش برای نوشتن این خاطرات داده بودم این خاطرات در این سال های پرنشیب و فراز که همیشه جلوی چشم بنده به نمایش گذاشته می شود بسیاری از بیماران به بخش وارد شده و به سلامت مرخص شدن دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

  در ابتدای راه خودم با 5پرسنل شروع به کار کردیم.بسیار سخت بود .صبح ها عصروشب اکثرا تک نفره بودیم. اما به خود همواره این امید را میدادم که ابتدای راه است وباید تحمل کرد وصبوری نمود. به دکتر بخش میگفتم :اگر شما صبوری کنیدمطمئن باشید من هم استوارتر میشوم. بعضی روزها که دکتر در درمانگاه ویزیت میکردند دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

  در ابتدای کار شیفتها تک نفره بود وفشار کاری زیادی بر روی پرسنل وخودم بود .من که عزمم رو جزم کرده بودم تا هر طور شده این بخش رو سرپا نگه دارم در هر  شیفت چندین بار تماس می گرفتم ومتقابلا پرسنل نیز اگر مشکلی داشتند با من تماس می گرفتند ومن نیز اگر جوابی رو نمی دونستم از خانم دکتر می پرسیدم. یک بار دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب

  در ابتدا حتی خدمه مستقل برای بخش نداشتیم. آخر هر شیفت خدمه ای از بخش دیگر می آمد تی و جارو میزد. سطل ها را خالی می کرد و می رفت و حتی در طی شیفت کسی حضور نداشت تا برایمان چای بیاورد. مدتی پس از راه اندازی بخش صبح ها یک ساعت خدمه داشتیم. البته نظافت اتاق پزشکان و اینترن ها و دفتر پرستاری هم به عهد دلنوشته ای گله آمیزبه وزیر بهداشت...ادامه مطلب